Podziemia Pewnego Miasta. Labirynt FRACTALE
Teatralne działania – instalacje na temat współczesnego wizerunku kobiety, demaskujące narzucane i przybierane schematy i pozy, kreowany design; odsłaniające ukryte marzenia i tęsknoty, tajemnicę spotkania z samą sobą. Aktorki w labiryntowej przestrzeni podziemi galerii przeglądały się wraz z publicznością w lustrach samotności. Różne konwencje teatralne, odpowiadające indywidualnej ekspresji, czyniły wypowiedzi osobistymi i intymnymi.
Publiczność otrzymywała Mapę, według której można było zwiedzać Labirynt Podziemi.
Kreacja zbiorowa
Opieka reżyserska: Barbara Prądzyńska
Światła: Krzysztof Fabiański
Udział wzięły: Kinga Grudzień, Hanna Kanecka, Nadia Kostrzewa, Jadwiga Łukaszewska, Marta Mach, Agnieszka Maciejewska, Joanna Nowak, Ewa Prądzyńska-Kostecka, Joanna Stankiewicz, Karina Staszewska, Małgorzata Walczak
Premiera: IV 2005 If Museum Inner Spaces, Poznań
XV Międzynarodowy Festiwal Teatralny Malta, Poznań VII 2005
Festiwal Teatralny Fanaberie Teatr Dramatyczny im J. Szaniawskiego w Wałbrzychu XI 2005
Łódzkie Spotkania Teatralne XII 2005 – wyróżnienie za adaptację nietypowej przestrzeni teatralnej
Skryta przed zgiełkiem świata, mieszkam w zapomnianym pokoju:
szatnia
codzienna szarość kryje pod sobą niewątpliwie coś innego…wnętrza
mówię do siebie w godzinie pokrowców: to jest wspaniały bal…lobelia
myśl, że stąd wyruszę pozwala mi tu zostać.
myśl, że gdzieś dotrę pozwala mi iść.
z papieru, z tęsknoty
tu, gdzie wszystko jest z papieru i na niby,
tęsknię za światem, gdzie ptaki naprawdę są ciepłe, z mięsa i z piór…cabarè
gubią się kędyś mimochodem całe interwały czasu, tracimy kontrolę nad ciągłością dnia i w końcu przestajemy na nią nalegać…stróż
śniło mi się pytanie: czy to ja strzegę mych snów…
czy to one strzegą mnie?szmery
między krajem utraconym, a tym którego nie ma, trwam nieruchomo na czatach.
cienie
jak gdyby znów swym biegiem to wszystko miało się powtórzyć dziś…twarzą w twarz
jeśli Ty dasz mi trochę, ja dam Ci więcej…Liczy się odwaga pozostania z sobą sam na sam. Ze swoim Sobowtórem
Duże wrażenie zrobił na mnie projekt PODZIEMIA PEWNEGO MIASTA. LABIRYNT. To jakby zajrzeć w głąb swojej duszy, zauważyć głęboko skrywane lęki, oswoić je i wyjść oczyszczonym z podziemi Biblioteki pod Atlantami.
Ewa Żakowska, Fanaberia nr 3, 21 XI 2005