labirynt_topPodziemia Pewnego Miasta. Labirynt  FRACTALE

Teatralne działania – instalacje na temat współczesnego wizerunku kobiety, demaskujące narzucane i przybierane schematy i pozy, kreowany design; odsłaniające ukryte marzenia i tęsknoty, tajemnicę spotkania z samą sobą. Aktorki w labiryntowej przestrzeni podziemi galerii przeglądały się wraz z publicznością w lustrach samotności. Różne konwencje teatralne, odpowiadające indywidualnej ekspresji, czyniły wypowiedzi osobistymi i intymnymi.

Publiczność otrzymywała Mapę, według której można było zwiedzać Labirynt Podziemi.

Kreacja zbiorowa

Opieka reżyserska: Barbara Prądzyńska

Światła: Krzysztof Fabiański

Udział wzięły: Kinga Grudzień, Hanna Kanecka, Nadia Kostrzewa, Jadwiga Łukaszewska, Marta Mach, Agnieszka Maciejewska, Joanna Nowak, Ewa Prądzyńska-Kostecka, Joanna Stankiewicz, Karina Staszewska, Małgorzata Walczak

Premiera: IV 2005 If Museum Inner Spaces, Poznań

XV Międzynarodowy Festiwal Teatralny Malta, Poznań VII 2005

Festiwal Teatralny Fanaberie Teatr Dramatyczny im J. Szaniawskiego w Wałbrzychu XI 2005

Łódzkie Spotkania Teatralne XII 2005 – wyróżnienie za adaptację nietypowej przestrzeni teatralnej

 

Skryta przed zgiełkiem świata, mieszkam w zapomnianym pokoju:

szatnia
codzienna szarość kryje pod sobą niewątpliwie coś innego…

wnętrza
mówię do siebie w godzinie pokrowców: to jest wspaniały bal…

lobelia
myśl, że stąd wyruszę pozwala mi tu zostać.
myśl, że gdzieś dotrę pozwala mi iść.


z papieru, z tęsknoty
tu, gdzie wszystko jest z papieru i na niby,
tęsknię za światem, gdzie ptaki naprawdę są ciepłe, z mięsa i z piór…

cabarè
gubią się kędyś mimochodem całe interwały czasu, tracimy kontrolę nad ciągłością dnia i w końcu przestajemy na nią nalegać…

stróż
śniło mi się pytanie: czy to ja strzegę mych snów…
czy to one strzegą mnie?

szmery
między krajem utraconym, a tym którego nie ma, trwam nieruchomo na czatach.

cienie

jak gdyby znów swym biegiem to wszystko miało się powtórzyć dziś…

twarzą w twarz
jeśli Ty dasz mi trochę, ja dam Ci więcej…

Liczy się odwaga pozostania z sobą sam na sam. Ze swoim Sobowtórem


Duże wrażenie zrobił na mnie projekt PODZIEMIA PEWNEGO MIASTA. LABIRYNT. To jakby zajrzeć w głąb swojej duszy, zauważyć głęboko skrywane lęki, oswoić je i wyjść oczyszczonym z podziemi Biblioteki pod Atlantami.

Ewa Żakowska, Fanaberia nr 3, 21 XI 2005

Drogi Użytkowniku, w ramach naszej strony stosujemy pliki cookies. Ich celem jest świadczenie usług na najwyższym poziomie, w tym również dostosowanych do Twoich indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień przeglądarki dotyczących cookies oznacza, że będą one umieszczane w Twoim urządzeniu. W każdej chwili możesz dokonać zmiany ustawień przeglądarki dotyczących cookies more information

The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.

Zamknij